Moi!

28 februari 2017 - Auckland, Nieuw-Zeeland

Soms gaat de tijd heel snel maar soms gaat de tijd ook langzaam. Het is wel bijzonder hoe dat soms veranderd. Leuke momenten zijn binnen een flits voorbij en de mindere/saaie momenten duren eeuwen. Ik zit alweer in mijn 4de week in Auckland en achteraf zijn de afgelopen 3 weken voorbij gevlogen.

Gisteren heb ik mijn eerste waterpolo ervaring gehad in Nieuw-Zeeland. 2 weken geleden ben wat ik gaan surfen op het internet om te kijken of ik wat kon sporten in de buurt. Ik doe nu 2x per week een soort Crossfit maar zwemmen/waterpolo kriebelt toch ook wel. Na wat mailtjes heen en weer kon ik afgelopen maandag meetrainen met een team uit Auckland. 20:10-20:30 was de warming-up en daarna een uur training in het water. Bij aankomst in het zwembad zag ik wat brede gasten staan. Oh, ik ga dus met deze mannen meetrainen. Wat blijkt nu: spelen ze het een na hoogte niveau in Nieuw-Zeeland, A-league. Met het zwemgedeelte kon ik nog goed meekomen maar de balcontrole van deze mannen is fenomenaal. Echt heel gaaf om te zien en mee te maken. Ik voelde me in het begin wel wat ongemakkelijk omdat ik nog wel eens een balletje laat vallen. Dat gebeurt deze jongens dus gewoon niet. Heel erg gaaf.

Er is best veel gebeurd in de afgelopen tijd dus ik ga vast ook dingen vergeten. Afgelopen weekend was het mooiste weekend wat betreft tripjes buiten Nederland. Coromandel Coast is het mooiste wat ik ooit heb gezien. De zee, het strand, de natuur, het geweld waarmee de golfen op het water slaan, echt alles daar is mooi. Zaterdagochtend zijn we met een groep van +- 40 man die kant op gegaan met een bus. Paar uurtjes rijden totdat we bij Hotwater Beach waren. Dit strand is zo bijzonder omdat het vlak bij een vulkaan ligt. Dit betekend dat wanneer je een gat graaft op het strand er warm water in stroomt. Gewoon warm water op het strand, hoe dan?! Bij aankomst leken er wel allemaal Duitsers op het strand te zitten. Allemaal gaten in het strand met de schep boven in een berg zand, daar zaten ze dan. Persoonlijk vond ik het water veel te warm want ik kon er niet normaal in staan, zo warm. Gelukkig was de zee dichtbij dus snel een duik genomen in het fantastische water. Enorme golven en geweldig mooi water, een complete strandochtend! Vervolgens met de natte zwembroek in de bus om naar de Coromandel Coast te rijden. Cathedral Cove, Marine Reserve was de bestemming om precies te zijn. Op deze locatie is een deel van de film ''Narnia'' opgenomen. Het strand wordt gescheiden door een enorme berg met een gat erin. Hier kan je doorheen lopen en ben je aan de andere kant van het strand. Wauw, echt wauw. En zo mooi, zo mooi. Prachtig water, prachtig zand, prachtig uitzicht, dit is een paradijs zei ik tegen een vriend van me. Na hier een mooie tijd te hebben doorgebracht zijn we doorgereden naar het hostel. Een mooi hostel waar we de nacht konden doorbrengen. Hier een lekkere BBQ gehad en de avond afgesloten in een pub met een live bandje. Deze groep was echt super goed en speelde allerlei geweldig nummers van o.a. Coldplay. Een fantastisch avondje. De ochtend daarop om 7:00 uit bed omdat we vroeg gingen kajakken in die mooie zee. Kort ritje met de ferry en auto en we konden instappen in onze bootjes. Onze guide, Chris, legde ons vervolgens haarfijn uit wat we gingen doen en hoe we moesten kajakken. Bij Chris moet je een typische ''surfdude'' voorstellen. Bruin gebrand door de zon, lange haren en een prachtig hoedje. Een 3 uur lang durende tocht over zee stond ons te wachten. Chris vertelde prachtige verhalen over de natuur en over de geschiedenis van Nieuw-Zeeland. Gewoon midden op zee kijk je voor en denk je, wat doe ik hier, waar ben ik beland. Dit is prachtig, dit is leven, dit is het. Hiervoor ben ik naar Nieuw-Zeeland gekomen. De middag verder doorgebracht op het strand om in de avond met de bus weer aan te komen in Auckland.

Ik loop elke dag naar de bus die me richting stage brengt. Tijdens deze tocht loop ik langs de wasserette waar ik af en toe mijn kleren was. Geweldig ding trouwens want je gooit je spul erin en 60 minuten later kom je terug en is het schoon, 10 dollar. Ga ik zelf niet voor wassen. Maargoed, ik loop daar dus elke dag langs en er zitten ook een paar drogers bij die wasserette. Als deze aanstaan komt die lucht via een pijp naar buiten. Elke dag loop ik daar 2 keer onderdoor en denk ik even aan thuis. Het ruikt naar thuis, de warme lucht van net gewassen kleren. Doet me denken aan m'n moeder die een stapeltje kleren komt brengen, gewoon fijn. 

Afgelopen donderdag heb ik een leuke dagje gehad. Dag op stage was super leuk, op pad geweest en niet teveel op kantoor gezeten. Daarna lekker wezen zweten bij de Crossfit. Was alweer een tijdje geleden en had wel zin om even helemaal kapot te gaan. Best fijn. Toen kwam ik thuis en heb ik samen met 5 jongens een lekker hapje gegeten. Mijn plan was om vervolgens een serie te kijken en dan lekker op bed te gaan maar dat liep even anders. Toen het eten bijna op was kwamen er wat mensen binnen die later die avond lekker op stap gingen. Biertjes werden open gemaakt en binnen de kortste keren stond ik zelf ook met een biertje in de hand. En voor ik het wist was ik midden in Auckland aan dansen met een grote groep interns. Een super leuke avond was het gevolg. De vrijdag was ik brak, ik moest gewoon naar stage en zag er een beetje tegen op toen de wekker ging. Kort nachtje en de hele dag kantoor. Maaaaaaar. Ajax moest spelen, de return tegen Legia in Amsterdam. Normaliter ga ik altijd naar de Europese wedstrijden van Ajax met 3 vrienden. Helaas moet ik deze overslaan, dus moest ik het op m'n laptop kijken. Gelukkig wist Ajax te winnen met 1-0 en ze zijn een ronde verder, zo blij :)

Mensen zijn zo vriendelijk in Nieuw-Zeeland. Regelmatig haal ik koffie vlak bij m'n stage. Wanneer ik binnen kom maakt iemand altijd wel een praatje met me, gewoon random. ''Hi, how are you'' is altijd de openingszin en zo gaat het dan verder. Het voelt al zo vertrouwd om vanuit het kantoor even naar de koffieshop te lopen, best gek nu ik het zo typ. Maar toch ook zo leuk. 

Om nog even terug te komen op m'n vorige blog. De regen is voorlopig opgehouden. De zon schijnt veel en het is lekker weer. De eerste week heb ik een flesje zonnebrand gekocht en een flesje aftersun. Deze zijn allebei al bijna op. Je blijft maar smeren, factor 30, en nog een keer smeren. Koken gaat best oke. Ik eet veel bij mensen uit het appartement. Mijn keuken is niet ideaal dus schuif ik regelmatig ergens aan. Vaak neem ik dan het desert mee. In de supermarkt heb ik lekker bakjes yoghurt gehaald. Soort van Danoontje, redelijk lekker. Ondertussen ontmoet ik elke week nieuwe mensen, veel Nederlanders maar ook buitenlanders. Soms begin ik al Engels te praten tegen Nederlanders omdat ik eigenlijk de hele dag in het Engels praat. Ik eet op stage als lunch vaak brood met chocopasta, pindakaas, kaas of ham. Hier vinden ze dat wel apart. Hier halen ze vaak lunch op en dat is vaak geen brood. Ik eet veel te veel brood volgens mijn stagebegeleider.

Ik ben best fan van muziek en dan onder andere van Daniel Lohues. Deze man komt uit Erica, Drenthe en schrijft en zingt over fantastische dingen. Ik ken veel van nummers uit m'n hoofd en zet regelmatig een nummertje van hem op. Ik baal er dus stiekem wel een beetje van dat ik niet naar zijn theatershow kan dit seizoen. ''Moi'' schijnt super leuk te zijn en zijn nieuwe album zal snel uitkomen, ben enorm benieuwd. Zijn liedjes doen mij ook weer denken aan thuis. Het gaat vaak over Drenthe, de rust, alles wat Drenthe te bieden heeft. (Quote uit DVHN: ''Maar als hij zijn gitaar pakt of achter de piano gaat zitten, blijkt Lohues iets te kunnen wat hij alleen kan: onze levens bezingen, onze angsten en twijfels, en meer nog; deze ook duiden. In de wereld van Daniël Lohues komen wij onszelf tegen. In eenzaamheid, levenslust, hopen tegen beter weten en het verlangen daar te zijn waar we niet zijn.'')

Rond 17:00 zit m'n dagje er weer op en ga ik met de bus naar huis. Vanavond sporten en noodles eten met Sander. Auckland is niet zo spectaculair maar de rest van Nieuw-Zeeland is geweldig, echt prachtig. Gelukkig heb ik nog best veel tijd om heel veel van dit mooie land te zien.

Nieuw-Zeeland, wat ben je mooi!

**(Ik heb mijn GoPro ook meegenomen, ik hoop ergens deze week tijd te vinden om een mooi filmpje in elkaar te zetten van afgelopen maand. Groetjes!)**

Foto’s

6 Reacties

  1. Janine:
    28 februari 2017
    Geweldig koen...je neemt ons gewoon mee in je avontuur.
    Hoe je het beschrijft...alsof we er bij zijn....
    Wat zal menig mens jalours zijn op je belevenissen op je ondernemingen...geweldig!
    Btw je gaat wel vaker naar de waterpolo training toch? Zodat je terug komt als een pro ;-) en de jongens en meiden hier van jou kunnen leren ;-)
    Ik kan wel zeggen, Koen maak er wat van maar daar ben je vol op mee bezig!!
    Groetjes van hier en kan niet wachten op je filmpje
  2. Jolanda:
    28 februari 2017
    Koen wat leuk om je verhalen te lezen. Ik zie die waterpoloërs voor me. Haha. Lekker mee blijven trainen. Gaaf ook dat je zoveel van het land ziet. Geniet ervan!
  3. Mojongmans:
    28 februari 2017
    Wat heerlijk om te lezen Koenie! Af en toe een kippenvelmomentje...dank je dat we in je reis mogen delen xxx kijk uit naar de volgende!
  4. Jelies Brinks:
    28 februari 2017
    Je mag nog eens schrijven. Weer een genot om te lezen en mooie avonturen.
  5. Esther:
    28 februari 2017
    Geweldig om te lezen Koen! Je haalt alles eruit! Wat een mooie ervaring, nu al. Je hebt nog maanden te gaan!
  6. Hendrik:
    8 maart 2017
    Heel leuk om te lezen. Wat een belevenis!!. We kijken uit naar je volgende verhaal.