Op de loop
5 juli 2017 - Picton, Nieuw-Zeeland
Wauw wauw wauw. Op het moment van schrijven zit ik op de boot. De boot vanuit Picton naar Wellington. De reis is begonnen en het is fantastisch. Ik kan helaas niet een lang verhaal schrijven want ik heb m'n laptop niet bij me. Maar op m'n telefoon kan ik jullie zeker een mooie update geven.
Voor mijn gevoel heb ik de stage periode echt afgerond. De laatste week was bijzonder. Je bent bezig in je hoofd. Hoe zal het gaan, die laatste week. Je doet alles voor de laatste keer. Laatste keer op maandag de bus in stappen, laatste keer boodschappen doen in Ponsonby. Alles voor de laatste keer. Ook ging ik voor de laatste keer op donderdag naar de gym. Na het trainen zouden we lekker uit eten met een aantal menners van de gym. Dit is uitgelopen tot een mooi avondje stappen. Afscheid nemen is lastig en ik had een beetje hetzelfde gevoel als toen ik Nederland verliet. Alleen deze keer is het een beetje anders. Nu kom ik niet meer terug. Die vrijdag samen met het team geluncht en de laatste uurtjes waren ingegaan. Als klap op de vuurpijl kreeg ik een prachtig All Blacks shirt mee. De stage is en was een hele bijzondere en fantastische ervaring. Ik zou dit zo weer over doen.
Al m'n spullen die ik niet meeneem op reis heb ik op stage achtergelaten en die haal ik aan het einde van de reis weer op. Dus afgelopen vrijdag kon ik m'n koffer met de meeste spullen al inleveren. Toch wel raar om m'n kamer leeg te halen. De kamer waar ik 150 nachten heb geslapen. Het is toch een beetje thuis geworden. Zaterdag was een lui dagje. Moest nog een dagje overbruggen omdat we zondag zouden vliegen. Beetje koffie drinken in de stad en langzaam de laatste spulletjes pakken. Die avond naar de stad geweest met wat jongens om de wedstrijd van The All Blacks te kijken in de fanzone. De Lions tour is bezig en in die fanzone zijn meer Lions dan All Blacks. De wedstrijd werd verrassend verloren maar de sfeer was fantastisch. Een mooie afsluiter in Auckland.
Zondag was het dan zover. Met heel veel toeval hadden Niels en ik dezelfde vlucht als 2 vrienden van ons. Charles, een Fransman en Julia een Duutser. De voor de laatste keer de kamerdeur dichtgetrokken en hup naar het vliegveld. Onze vlucht naar Christcurch had helaas een uurtje vertraging. Rond 1500 zijn we geland op het Zuidereiland en konden we de auto ophalen. Een mooie Mazda Demio. Mooi ding man, AUX kabel erin en pompen maar. We hebben Charles en Julia afgezet bij hun hotel en zijn verder gereden naar ons motel. Avondje in de stad gegeten en toen lekker gaan slapen. Die ochtend hebben we de stad even bekeken. De ravage is nog steeds zichtbaar van de aardbeving en ze zijn nog flink in opbouw. Heel bijzonder om dat allemaal te zien. Na een ochtendje zijn we verder gereden naar Hanmar Springs. De auto ritjes in het algemeen zijn fantastisch. Overal waar we rijden is het uitzicht fenomenaal! Bergen waar je kan kijken en de een nog mooier dan de ander. De Hanmer Springs staat bekend om de spa in het dorpje. Een park met wel 10 baden met allemaal warm water. Heerlijk 2 uurtjes dobberen is geen straf. Die ochtend daarvoor zijn we naar Kaikora gereden. Die plekje staat bekend om het zee leven. De kustplaats heeft verschillende mogelijkheden om walvissen en dolfijnen te spotten. Om 14:45 zaten wij in een 4 persoons vliegtuig boven de zee. En binnen 10 minuten zagen we een enorme walvis boven komen. Een duikvlucht naar beneden en we konden de walvis fantastisch goed zien. Wat een bijzonder gave ervaring om zulke grote beesten te zien. En dat vanuit de lucht. We hadden besloten nog een nachtje in Hanmar Springs te blijven zodat we de volgende ochtend naar Picton konden rijden. De 'normale' route is afgesloten ivm de aardbevingen dus een mooie detour lag op de route. Door de bergen heen en prachtig uitzicht als resultaat. De natuur is prachtig en dat blijkt uit alles.
De boot is inmiddels vertrokken en we zijn op weg voor een dagtripje in Wellington. We varen door prachtige eilanden en hebben al verschillende zeehonden gezien. De mist trekt langzaam weg en de eilanden worden steeds groter. Wauw wauw wauw.
Voor mijn gevoel heb ik de stage periode echt afgerond. De laatste week was bijzonder. Je bent bezig in je hoofd. Hoe zal het gaan, die laatste week. Je doet alles voor de laatste keer. Laatste keer op maandag de bus in stappen, laatste keer boodschappen doen in Ponsonby. Alles voor de laatste keer. Ook ging ik voor de laatste keer op donderdag naar de gym. Na het trainen zouden we lekker uit eten met een aantal menners van de gym. Dit is uitgelopen tot een mooi avondje stappen. Afscheid nemen is lastig en ik had een beetje hetzelfde gevoel als toen ik Nederland verliet. Alleen deze keer is het een beetje anders. Nu kom ik niet meer terug. Die vrijdag samen met het team geluncht en de laatste uurtjes waren ingegaan. Als klap op de vuurpijl kreeg ik een prachtig All Blacks shirt mee. De stage is en was een hele bijzondere en fantastische ervaring. Ik zou dit zo weer over doen.
Al m'n spullen die ik niet meeneem op reis heb ik op stage achtergelaten en die haal ik aan het einde van de reis weer op. Dus afgelopen vrijdag kon ik m'n koffer met de meeste spullen al inleveren. Toch wel raar om m'n kamer leeg te halen. De kamer waar ik 150 nachten heb geslapen. Het is toch een beetje thuis geworden. Zaterdag was een lui dagje. Moest nog een dagje overbruggen omdat we zondag zouden vliegen. Beetje koffie drinken in de stad en langzaam de laatste spulletjes pakken. Die avond naar de stad geweest met wat jongens om de wedstrijd van The All Blacks te kijken in de fanzone. De Lions tour is bezig en in die fanzone zijn meer Lions dan All Blacks. De wedstrijd werd verrassend verloren maar de sfeer was fantastisch. Een mooie afsluiter in Auckland.
Zondag was het dan zover. Met heel veel toeval hadden Niels en ik dezelfde vlucht als 2 vrienden van ons. Charles, een Fransman en Julia een Duutser. De voor de laatste keer de kamerdeur dichtgetrokken en hup naar het vliegveld. Onze vlucht naar Christcurch had helaas een uurtje vertraging. Rond 1500 zijn we geland op het Zuidereiland en konden we de auto ophalen. Een mooie Mazda Demio. Mooi ding man, AUX kabel erin en pompen maar. We hebben Charles en Julia afgezet bij hun hotel en zijn verder gereden naar ons motel. Avondje in de stad gegeten en toen lekker gaan slapen. Die ochtend hebben we de stad even bekeken. De ravage is nog steeds zichtbaar van de aardbeving en ze zijn nog flink in opbouw. Heel bijzonder om dat allemaal te zien. Na een ochtendje zijn we verder gereden naar Hanmar Springs. De auto ritjes in het algemeen zijn fantastisch. Overal waar we rijden is het uitzicht fenomenaal! Bergen waar je kan kijken en de een nog mooier dan de ander. De Hanmer Springs staat bekend om de spa in het dorpje. Een park met wel 10 baden met allemaal warm water. Heerlijk 2 uurtjes dobberen is geen straf. Die ochtend daarvoor zijn we naar Kaikora gereden. Die plekje staat bekend om het zee leven. De kustplaats heeft verschillende mogelijkheden om walvissen en dolfijnen te spotten. Om 14:45 zaten wij in een 4 persoons vliegtuig boven de zee. En binnen 10 minuten zagen we een enorme walvis boven komen. Een duikvlucht naar beneden en we konden de walvis fantastisch goed zien. Wat een bijzonder gave ervaring om zulke grote beesten te zien. En dat vanuit de lucht. We hadden besloten nog een nachtje in Hanmar Springs te blijven zodat we de volgende ochtend naar Picton konden rijden. De 'normale' route is afgesloten ivm de aardbevingen dus een mooie detour lag op de route. Door de bergen heen en prachtig uitzicht als resultaat. De natuur is prachtig en dat blijkt uit alles.
De boot is inmiddels vertrokken en we zijn op weg voor een dagtripje in Wellington. We varen door prachtige eilanden en hebben al verschillende zeehonden gezien. De mist trekt langzaam weg en de eilanden worden steeds groter. Wauw wauw wauw.
